 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
(17 augustus 1998 - 20 april 2001; 40.844 km)
in de media || statistieken || verlies & diefstal
algemeen || de fiets || sponsoring || uitrusting || medische zaken geldzaken || verzekering || visa
ALGEMEEN
Fiets uit de schuur halen, even de tassen inpakken en wegwezen. Soms dacht ik dat het zo makkelijk moest kunnen zijn. Natuurlijk zijn er meer zaken te regelen. Ik ben ruim op tijd begonnen en dat geeft me het gevoel dat het allemaal wel mee viel. In de twee weken voor het vertrek, ik was toen gestopt met werken, moesten er natuurlijk toch nog wel een heleboel, veelal kleine, zaken geregeld worden.
De voorbereiding begon naar mijn idee met het inwinnen van informatie. Heb je eenmaal genoeg informatie over de zaken die van belang zijn voor de reis dan kan de daadwerkelijke voorbereiding beginnen. "Het inwinnen van informatie" neem ik heel ruim. Een cursus fietsreparaties (via Op Pad, gegeven door Bart Aardema) valt hier ook onder. Verder veel lezen in tijdschriften (o.a. Op Pad, De Wereldfietser), kranten (voor actueel nieuws), boeken met technische informatie (Handboek Fietsvakantie deel I en II van Bart Aardema) en reisverslagen (Frank van Rijn, Marijke Vermond en Eric Schuijt), documentaires bekijken op de televisie en mensen spreken die ervaring hebben met zulke tochten. In de laatste twee maanden heb ik ook een relatief nieuw (voor mijn een gloednieuw) medium gebruikt: het internet. In een artikel in de "Wereldfietser" stonden een aantal relevante site's en nieuwsgroepen. Al surfend kwam ik steeds weer andere interessante site's tegen. Op bovenstaande manieren probeerde ik te weten te komen wat voor soort fiets ik zou gaan aanschaffen, wat ik moest meenemen, welke inentingen moest krijgen, hoe ik m'n geldzaken zou gaan regelen, wat voor verzekering ik moest nemen, etc. Bij de voorbereiding hoorde niet alleen het regelen van zaken voor de reis zelf, maar ook het afronden van zaken thuis. Zo heb ik familie en vrienden persoonlijk verteld van mijn onderneming. Zaken die vervolgens aan de orde kwamen waren: het opzeggen van mijn baan, opzeggen van de huur, een opslagplaats zoeken voor de inboedel (familie en vrienden), het opzeggen van abonnementen en lidmaatschappen opzeggen.
Hieronder volgt wat meer gedetailleerd hoe ik bepaalde zaken heb voorbereid. Deze informatie kan gedateerd zijn.
DE FIETS
Aanvankelijk dacht ik dat voor een dergelijke tocht een ATB-achtige fiets geschikt zou zijn. Deze veronderstelling klopte maar ook een randonneur bleek voor het ruigere werk geschikt. Ik had mezelf voor de aanschaf van de fiets een budget van ƒ 3.000,= gesteld. Mijn bedoeling was om bij drie zaken een offerte op te vragen. Uiteindelijk heb ik één offerte voor een fiets-op-maat aangevraagd en ben ik vervolgens naar Rein Veenendaal (in Veenendaal) gegaan met de offerte van de concurent achter de hand. Rein Veenendaal raadde me, met mijn budget, de Koga Miyata Randonneur aan. Begin 1998 was deze fiets (model 1997) afgeprijsd tot ruim onder mijn budget. Ook het model 1997 van de Koga Miyata Globe Traveller was sterk afgeprijsd, echter wel tot een bedrag dat nog boven mijn budget lag. Niettemin besloot ik toch deze Globe Traveller te kopen omdat deze kwalitatief meer te bieden had.
SPONSORING
Voor deze tocht heb ik geen sponsors gezocht. Wel fungeer ik als testrijder van Vredestein. Daarnaast kon ik bij Nomad diverese artikelen tegen gereduceerde prijs aanschaffen. Zonder een echte tegenprestatie te verlangen werd ik wel min of meer gesponsord door mijn voormalige werkgever Modesta.
UITRUSTING
Al vroeg heb ik een lijst gemaakt van de benodigde uitrusting. Dit deed ik gedeeltelijk op ervaring en gedeeltelijk met paklijsten uit gelezen boeken. In de laatste paar jaar had ik voor mijn vakanties bij aanschaf van nieuwe artikelen al rekening gehouden met de mogelijkheid van deze tocht. Zo had ik bijv. al een lichtgewicht één-persoonstent en een alles-brander. Andere artikelen moest ik nieuw kopen.
Uitgangspunt bij het samenstellen van de uitrusting was dat ik zoveel mogelijk onafhankelijk wil reizen. Dus niet allerlei zaken op vastgestelde tijden op laten sturen. Lastig bij het samenstellen van de uitrusting vond ik dat je rekening moet houden met verschillende weertypes die op verschillende momenten van de reis kunnen voorkomen: ik kom in het najaar door Oost-Europa waar het dan al koud kan zijn, later tijdens de tocht wil ik in Pakistan de bergen in.
Met betrekking tot een paar artikelen geef ik iets meer uitleg.
De slaapzak die ik gebruik heeft een opgegeven temperatuurbereik van -25 C tot +15 C. Ik heb expres een slaapzak gekocht die je goed tegen koude beschermt zodat je tijdens koude nachten een goede nachtrust kan hebben en uitgerust verder kan. Nadeel is dat bij warmer weer de slaapzak dan wel snel te warm is. Dit vind ik geen probleem omdat ik dan toch liever een lakenzak gebruik.
Het schoeisel heeft me de nodige kopzorgen bezorgd. Naast het fietsen zou ik misschien ook nog wel eens een keer een wandeltocht willen maken. Bergschoenen zouden te zwaar zijn om mee te nemen. Toch vond ik goede wandelschoenen wel belangrijk. Aangezien de fiets SPD-pedalen heeft zouden SPD-fiets/loopschoenen goed mogelijk zijn. Maar lange tochten op SPD-schoenen lopen is toch ook niet ideaal. Er zijn ook SPD-sandalen. Zo kwam ik op het idee om gewone wandelschoenen mee te nemen en als sandalen de SPD-sandalen. Met deze sandalen kan ik dan fietsen met het voordeel van het SPD-systeem, ik kan er korte wandelingen meemaken (bijv. in de stad) en ik kan ze gebruiken tijdens het douchen. Als wandelschoenen vond ik in de Nomad Savanah een comfortabele schoen.
Wat voor gereedschap is verstandig om mee te nemen? Ook een lastig onderwerp. In eerste instantie wilde ik allerlei gereedschap meenemen. Ook al kon ik het zelf niet direct hanteren en zou ik de reserve-onderdelen waarvoor ze nodig waren, niet bij me hebben, toch wilde ik dit gereedschap meenemen. Mocht het nodig zijn dan zou ik in ieder geval het goede gereedschap bij me hebben en zou ik alleen het reserve-onderdeel op hoeven te laten sturen. Gereedschap is echter zwaar zodat ik na de eerste keer proef-pakken besloot om juist dat gereedschap maar thuis te laten en tegelijk met het reserve-onderdeel op te laten sturen.
MEDISCHE ZAKEN
De voorbereiding voor het medische gedeelte bestond uit het samenstellen van een verbandtrommel en het halen van vaccinaties.
De inhoud van de verbandtrommel is in verschillende boeken te vinden, dit leverde dus geen problemen op. Mijn verbandtrommel bevat o.a. een set spuiten en twee breedspectrum antibiotica. De spuiten bevatten een medische verklaring. Spuiten zijn wel aan te raden omdat de hygiënische omstandigheden, ook in ziekenhuizen, onderweg niet als bij ons zijn. Maar hoe ver moet je gaan? In Thailand kwam ik een Nederlands stelletje tegen dat ook een eigen infuus bij zich had.
De breedspectrum antibiotica zijn voor diverse kwalen te gebruiken in noodgevallen.
Om te weten welke vaccinaties noodzakelijk zijn heb ik eerst wat reisgidsen en het boekje "Hoe blijf ik gezond in de tropen" van het KIT geraadpleegd, daarnaast wist ik van vorige reizen wat de gebruikelijke inentingen zijn. Over vaccinaties gaan altijd een heleboel verschillende verhalen de ronde, m.n. wat betreft malaria. Ik wilde daarom niet slechts één specialist raadplegen. Eerst heb ik telefonisch de GGD van Eindhoven (ooit gehoord dat dit een zeer goede GGD is; de verschillende verhalen over vaccinaties doen mij vermoeden dat de informatie die de GGD's verstrekken niet altijd gelijk is) en de GGD Eemland ("mijn" GGD) geraadpleegd. Vervolgens heb ik een consult bij zowel de GGD (Eemland) als de huisarts aangevraagd. Op deze manier heb ik bepaald welke vaccinaties noodzakelijk zijn. De volgende vaccinaties zijn het geworden.
DTP (difterie, tetanus, polio); inenting
De vaccinatie is 15 jaar werkzaam en was vanwege eerdere vaccinatie niet noodzakelijk.
buiktyphus; Vivotif Berna tabletten
Deze vaccinatie is 3 jaar geldig, hiervoor ben ik opnieuw gevaccineerd.
hepatitis A en B; inenting in drieën met Twinrix
Twinrix is een nieuw middel waarbij de vaccinatie tegelijkertijd voor hepatitis A als hepatitis B plaatsvind d.m.v. drie inentingen. De eerste twee krijg je met een tussenpoos van een maand. De derde moet na een periode van een half jaar tot een jaar. Deze derde inenting moet ik onderweg nog halen. Dit kan ook door twee afzonderlijke inentingen voor hepatitis A en hepatitis B.
rabiës (hondsdolheid); inenting in drieën
Omdat je als fietser kwetsbaarder bent voor honden is deze vaccinatie aan te raden. De tweede inenting is een week na de eerste, de derde inenting is twee weken later. De inenting is vrij prijzig, 145,= per inenting.
TBC; BCG-vaccinatie
Voor de BCG-vaccinatie wordt eerst d.m.v. de mantouxprik bekeken of je TBC hebt. Zo niet dan vindt drie dagen na de mantouxprik de BCG-vaccinatie plaats.
malaria
Het eerste malaria gebied waar ik zal komen is het grensgebied tussen Turkije en Syrië. Echter dat is in de wintertijd zodat daar geen kans op malariabesmetting bestaat. In ieder geval het eerste half jaar heb ik dan ook geen malariatabletten nodig. De GGD adviseerde dan ook om ter plaatse Lariam-tabletten te kopen. Bij paludrine heb je een extra fietstas nodig; twee maal daags één tablet loopt aardig op. Lariam slik je één maal per week. Lariam schijnt echter bijwerkingen te hebben. Op drie voorgaande reizen heb ik ook Lariam geslikt zonder er last van te krijgen. Ik heb dus een voorkeur voor Lariam. Ook nam ik een kuur tegen malaria mee, Halfan. Omdat gebruik van Halfan bij een zwak hart klachten kan geven heb ik een ECG laten maken.
De inentingen tegen Japanse Encyphalitus en meningococcenziekte zijn te overwegen maar werden niet specifiek aangeraden door de GGD. Wel werd de mogelijkheid genoemd.
GELDZAKEN
Voor een reis van een paar maanden is het nog wel mogelijk om al het geld contant en in travellers cheques mee te nemen. Voor deze tocht moet dat toch anders. De creditcard van American Express is het beste betaalmiddel. Op veel plaatsen heeft American Express kantoren waar geld en travellers cheques opgenomen kunnen worden. Dit vereist wel wat planning en misschien ook een enkele keer een aanpassing van de route. Naast de creditcard van American Express heb ik tevens een ABN-Amro creditcard (MasterCard) en een Visa creditcard (beide had ik al en zie ik meer als aanvulling op de American Express creditcard). Tevens heb ik de ABN-Amro Europas. Deze is in Europa handig om bij pin-automaten geld op te nemen.
Naast deze passen had ik bij vertrek toch wel de nodige contanten en travellers cheques op zak. Van vorige vakanties had ik nog wat Belgische, Franse en Zwitserse franken. Speciaal voor Oost Europa heb ik Dm 500,= opgenomen. Ook dollars (contant en in travellers cheques) had ik nog van vorige vakanties. Dit heb ik aangevuld tot ± $2.000,= in travellers cheques en ± $1.000,= contant.
VERZEKERING
Omdat ik mijn baan heb opgezegd val ik niet meer in het ziekenfonds en onder de werknemersverzekeringen. Alles wat je wilt verzekeren moet dus op particuliere basis. De duur van de tocht maakt het moeilijk om een goede verzekering af te sluiten. Er zijn drie verzekeringen die mogelijk zijn maar twee hebben een maximum looptijd: ISIS (max. 1½ jaar), Elvia Globetrotter (normaal gesproken maximaal 1 jaar, maar 1½ is toch ook mogelijk, het extra half jaar is relatief erg duur) en OOM (twee jaar en wel te verlengen). Na vergelijking van alle verzekeringen heb ik gekozen voor de Elvia Globetrotter verzekering omdat dat een completere verzekering is dan de verzekering van OOM. Na 1½ jaar kan ik dan wel overstappen op OOM.
Na een ongeluk bestaat de mogelijkheid van arbeidsongeschiktheid. Bij terugkomst zou ik dan in de bijstand komen, iets wat niet echt prettig is. Via OOM is het mogelijk om een ongevallenverzekering af te sluiten als een soort van arbeidsongeschiktheidsverzekering.
VISA
De benodigde visa wil ik onderweg kopen. Het eerste visum dat nodig is is voor Roemenië, dit is aan de grens te koop. Hetzelfde geldt voor Bulgarije en Turkije. Syrië en Iran zijn moeilijker. Van een reiziger onderweg, Vincent Tepas vernam ik dat het visum voor Pakistan op dit moment (half augustus) lastig is om te verkrijgen. Het visum voor Syrië is so-wie-so lastig te verkrijgen maar het is uitgesloten als je een stempel van een grensovergang met Israël in je paspoort hebt staan. Vanwege deze problematiek is het mogelijk om een tweede paspoort aan te schaffen. Dit paspoort is 2 jaar geldig. Via een mededeling "dit paspoort is verstrekt o.g.v. artikel zoveel van de paspoortweg" wordt duidelijk gemaakt dat het een tweede paspoort betreft. Dit paspoort is dan te gebruiken voor de grensovergang met Israël. Het eerste paspoort blijft dan "onbesmet".
© 2011 Mijn-eigen-website.nl